O kadar çok duygu ifadeleri vardı ki beynimde, yüreğimden geçen...
Kısa ama bir o kadar uzun süren yolculuğum sırasında... Hepsi bir bir uçtu aklımdan.. Oysaki o an sessizce ağlamak ve o makus talihime isyan etmek geliyordu.
Onun son son gidişini seyre dalarken...Yapamadım...
Çok uzun zamandır hayatımın bir bölümünü benimle paylaşan, tuhaf,bi o kadar keyifli ama el yakacak kadar tehlikeli, Boğulacağımı bile bile derinlere gittiğim, yapmamalısın dediğim,zaman zaman karşı koyduğum ama zamana , yalnızlığıma,ilgiye hayır diyemediğim zamanda hep hayatıma gelmesine izin verdiğim...
Adını koyamadığım, başta sevimli ama sona doğru ismi çirkinleşen, tuhaf bir şeydi yaşadığım...
Çok uzun zamandır hayatımın bir bölümünü benimle paylaşan, tuhaf,bi o kadar keyifli ama el yakacak kadar tehlikeli, Boğulacağımı bile bile derinlere gittiğim, yapmamalısın dediğim,zaman zaman karşı koyduğum ama zamana , yalnızlığıma,ilgiye hayır diyemediğim zamanda hep hayatıma gelmesine izin verdiğim...
Adını koyamadığım, başta sevimli ama sona doğru ismi çirkinleşen, tuhaf bir şeydi yaşadığım...
Hoşçakal demedim, diyemedim.
Bundan bir hafta önce sana veda etmek isterdim.
Bundan bir hafta önceki duygularla ve O bakış açısıyla...
Bundan bir hafta önce sana veda etmek isterdim.
Bundan bir hafta önceki duygularla ve O bakış açısıyla...
Fotoğraftaki hali ile hatırlayabilmeyi çok isterdim ikimizi.
Sondan Bir Önce...
Sondan Bir Önce...
30.10.09 / Kitaplığımın önü, Kırmızı merdiveni seyre dalarken...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder